هر دم لب شیرینش شوری دگر انگیزد

از غایت شیرینی از لب شکر انگیزد

از لعل گهر پوشش لؤلؤی تر انگیزد

وانگه بسیه کاری مشک از قمر انگیزد

ماهیست تو پنداری کز شب سحر انگیزد

کان فتنه چو برخیزد صد فتنه برانگیزد

از دیدهٔ خونبارم خون جگر انگیزد

وجهم به از این چبود کز چهره برانگیزد

از چشم عقیق افشان عقد گهر انگیزد