روضهٔ خلد برین بستانسرائی بیش نیست

گنبد گردندهٔ پیروزه یعنی آسمان

بگذر از کیوان که آن هندوی پیر سالخورد

قاضی دیوان اعلی را که خوانی مشتری

صفدر خیل کواکب گر چه ترکی پردلست

قیصر قصر ز برجد را که شاه انجمست

مطرب بربط نواز مجلس سیارگان

اصف ثانی چرا خوانی دبیر چرخ را

شهره شهرست مه در راه پیمائی ولیک

حاجت از حق جوی خواجو زانکه ملک هردو کون