کز نکورویان اگر بد در وجود آید نکوست

حال لیلی گو که مجنون همچنان در جستجوست

بلبل ار وصف گل سوری نگوید هرزه گوست

دشمن جان خودست آنکس که برگردد ز دوست

سر بنه چون در سر چوگان هوای زخم گوست

کانکه او را آبروئی هست پیشش خاک کوست

روضهٔ بستان خلدست این که بادش مشکبوست

هیچ می دانی کز آنساعت دلم در بند اوست

ورنه در هر گوشه ماهی سرو قد لاله روست