از لعل آبدار تو نعلم برآتشست

دیشب بخواب زلف خوشت را کشیده ام

هر لحظه دل به حلقهٔ زلفت کشد مرا

چون لعل آبدار تو از روی دلبری

ساقی بده ز جام جم ارباب شوق را

گر بگذرد ز جوشن جانم عجب مدار

تا نقش بست روی ترا نقش بند صنع

آن مشک سوده یا خط مشکین دلبرست

خواجو اگر چه روضهٔ خلدست بوستان