رقم از غالیه بر گل زده کاین خط غبارست

نقطه ئی برشکر افکنده که این مهرهٔ مارست

زلف شبرنگ بهم بر زده یعنی شب تارست

لاله در مشک نهان کرده که این چیست عذارست

وندرو باده اثر کرده که در عین خمارست

وز چمن نکهتی آورده که این نفخهٔ یارست

باد بر برگ سمن فتنه که این روی نگارست

بوئی از طره فرستاده که این باد بهارست

غمزه اش قصد روان کرده که هنگام شکارست

برقعی برقمر انداخته کاین لیل و نهارست