ای غره ماه از اثر صنع تو غرا

نوک قلم صنع تودر مبدا فطرت

سجاده نشینان نه ایوان فلک را

هم رازق بی ریبی و هم خالق بی عیب

مامور تو از برگ سمن تا بسمندر

توحید تو خواند بسحر مرغ سحر خوان

برقلهٔ کهسار زنی بیرق خورشید

از عکس رخ لاله عذران سپهری

بید طبری را کند از امر تو بلبل

از رایحهٔ لطف تو ساید گل سوری

تا از دم جان پرور او زنده شود خاک

خواجو نسزد مدح و ثنا هیچ ملک را