شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۳۱۲
خاقانی
خاقانی( رباعیات )
106

رباعی شمارهٔ ۳۱۲

چون مرغ دلت پرید ناگه تو که ای؟
چون اسب تو سم فکند در ره تو که ای؟
بر تو ز وجود عاریت نام کسی است
چون عاریه باز دادی آنگه تو که ای؟