شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۲۶۵
خاقانی
خاقانی( رباعیات )
103

رباعی شمارهٔ ۲۶۵

تا بشنودم کاهوی شیرافکن من
ماتم زده شد چون دل بی مسکن من
حقا و به جان او که جان در تن من
بنشست به ماتم دل روشن من