شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۹۱
خاقانی
خاقانی( رباعیات )
107

رباعی شمارهٔ ۱۹۱

ماند به بهشت آن رخ گندم گونش
عشاق چو آدم است پیرامونش
خاقانی را نرفته بر گندم دست
عمدا ز بهشت می کند بیرونش