دوست داری که دوستدار کشی

تو گرفتار عشق را ز نهان

رشتهٔ جان سیه کنی چون شمع

ما چراغ تو و تو آتش و باد

کیسه لاغر شده، چه سیم کشی

جام پر بر دهی به مجلس می

خنده را گو که سر مبر به شکر

غمزه را گو که خون مریز به سحر

تشنهٔ عشق را به جستن آب

دولت عشق یار خاقانی است