هست به دور تو عقل نام شکسته

عشق تو بس صادق است آه که دل نیست

صبح امید مرا به تاختن هجر

گوهر عمرم شکسته شد ز فراقت

از تو وفا چون طلب کنم که در این عهد

زیر فلک نیست جنس و گر هست

گویی کی بینم من آسیای فلک را

ای دل خاقانی از سخن چه گشاید