دامن گرفته بر اثر آن دویده ام

بی واسطه به حضرت خاصش رسیده ام

آنجا که اوست هم به پر او پریده ام

پیش سرای پردهٔ او سر بریده ام

جل درکشیده پیش در او کشیده ام

آن می که وعده کرد ز دستش مزیده ام

خاقانی آن زمان ز زبانش شنیده ام

اما دریغ چیست که در خواب دیده ام

در باغ فضل صدر افاضل چریده ام

از کل کون خدمت او برگزیده ام

در آستین مریم خاطر دمیده ام

این روی تازگان که به نظم آفریده ام

از ناوک سخن صف خصمان دریده ام

بر عادیان جهل به عادت بزیده ام

خط فراق بر خط شروان کشیده ام

پرآبهاست در ره و من سگ گزیده ام