نترسی ز آن چنان سیلی کزو آتش چنین خیزد

چه سگ جانم که چندین ناله زین جان حزین خیزد

کمانکش چشم بادامت چو ترکی کز کمین خیزد

مرا در گریهٔ تلخم دو دریا بر زمین خیزد

بخندی تا ز یاقوتت سلیمان را نگین خیزد

به مهرت خوش نیم دانم که از مهر تو کین خیزد

چو خشم آرد لبت بینم که موم از انگبین خیزد

مرا عناب وار از روی خون آلوده چین خیزد

که انده شحنهٔ عشق است و سیم شحنه زین خیزد