سر کویت از لاف زن در نماند

ز هندوی گژمژ سخن درنماند

ز رندان لشکر شکن درنماند

که صید از نگون سر شدن درنماند

هم از چار دیوار تن درنماند

که شمع بهشت از لگن درنماند

که هجران خود از کار من درنماند

چو من مرغی از بابزندر نماند

دل از روزی خویشتن درنماند

که ایام ازین انجمن درنماند