فروغ جمالت نظر برنتابد

به کوی تو از زحمت عاشقانت

به بازار تو مشتری بی بصر به

بلائی که از عشقت آمد به رویم

به هر زشتی از عشق تو برنگردم

برآنی که خونم بریزی و سهل است

مکن هیچ تقصیر در کشتن من

به بوسه لبت را کند رنجه نی نی

به کامت ز تنگی سخن در نگنجد

به جان و سر تو که خاقانی از تو

سگ توست خاقانی اینک به داغت