از عزیزان سال دل کردم

جز دو حرف نبشته صورت دل

دیدم آری هزار جنس طلب

کشت امید زرد دیدم لیک

یک خروش خروس صبح کرم

عشوهٔ صبح کاذب است کز او

هرچه جستم ز سفله صدق سحاب

خنجر برق و کوس رعد بسی است

همه عالم گرفت ننگ نفاق

همه مردم دروغ زن دیدم

سیبوی گفت من به معنی نحو

من به معنی صدق می گویم

جوی امید رفت خاقانی