104
شمارهٔ ۱۱۴
خاقانی را مپرس کز غم
ایام چگونه می گذارد
وامی که ازین دو رنگ برداشت
از کیسهٔ عمر می گذارد
جوجو ستد آنچه دادش ایام
خرمن خرمن همی سپارد
نی در بن ناخنش زد اندوه
تا نیشکر طرب نگارد
چون دل نبود طرب که جوید؟
چون ناخن نیست سر چه خارد
خوناب جگر خورد چه سود است
چون غصهٔ دل نمی گوارد
با این همه از سرشک بر رخ
لله الحمد، می نگارد