شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۳۳ - مطلع دوم
خاقانی
خاقانی( قصاید )
101

شمارهٔ ۱۳۳ - مطلع دوم

با آنکه به موی مانم از غم
موئی ز جفا نمی کنی کم
دندان نکنی سپید تا لب
از تب نکنم کبود هر دم
گر گونهٔ غمگنان ندارم
زان نیست که هستم از تو خرم
دانی ز چه سرخ رویم؟ ایراک
بسیار دمیدم آتش غم
از جور تو آفتاب عمرم
بالای سر آمده است ارحم
خاقانی را به نیش مژگان
بس کز رگ جان گشاده ای دم
در خاطر او ز آتش و آب
عشق تو سپه کشد دمادم
زان آتش و آب رست سروی
کز فیض بهاء دین کشد نم
مصباح امم امام اکمل
مفتاح همم همام اکرم