عقد دو پیکر شده است پیکر باغ از هوا

زر خلاص است خاک بی اثر کیمیا

هر نفسی بال و پر ریخته شان از قضا

زرین شیرازه زد هر ورقی را جدا

خشتک نفطی نهاد بر سر چینی قبا

گفتم هان کیست؟ گفت : قاصدیم آشنا

از نفحات ربیع در حرکات صبا

گفت دل بلبل است در کف گل مبتلا

گفت که خاقانی است بلبل باغ ثنا

ناصر دین خدای مفتخر اولیا