ای بوده با تو ما را خویشی و آشنائی

دل میدهد گواهی کز ما دلت ملول است

ما بنده ایم و عاجز تو حاکمی و سلطان

گر عاقلی و مجنون بگذار عشق لیلی

نزدیک تر ز جانی نزدیک ما و با ما

آیا بود که یک شب ناخوانده بی رقیبان

بی خواب و خوردم از غم ای بخت من چه خسبی

بیچاره ای که باشد همچون کمال بی دل