در پای تو تنها به سر ماست فتاده

از بیم رقیب تو کزین در همه را راند

دل مهر لب لعل تو دارد همه دانند

شرمنده نیم از دهن او بدو بوسی

هرچند شه ما به وفا سخت بخیل است

درد آرچه زبادست ز هجران تو ما را

بگذر به کمال از دل او پرس که گویند