کرده درد و غم تو خانه در آب و گل ما

تا به خاک سر کوی تو بود منزل ما

جز به منطق لب تو حل نکند مشکل ما

شب چو از طلعت خود نور دهی محفل ما

تا دگر ننگ چنین خون نکشد قاتل ما

یار در گوش نیارد سخن نازل ما

در به دامن برد ار گریه کند سائل ما