مرو را نیست چنین قامت رعنا که تو راست

لاله روی نر آرایش بستان صفاست

طاق ابروی خوشت قبله خوبان ختاست

خط شبرنگ تو بر محضر دعویش گواست

که بر آهنگ نوا زد همه در پرده راست

زآنکه ما را طمع وصل تو از باد صباست

گر چه از میکد، وصل تو پیوسته جداست