طوطی ب نو دید و در افتاد در سخن

از فندق تو هیچ نخیزد به جز نبات

اول حدیث روی نو گویند بلبلان

با آمل عشق عادت تو تلخ گفتن است

دل را به پیش لعل تو قلب است نقد جان

بر باد رفت عمر عزیز آخر ای صبا

مقصود گفت و گوی کمال از میان تویی