بوسه دو از رخ چون آفتابش بر کنم

از لب شیرین چو حلوای نباشه بر کنم

هر که زد خیمه همه میخ و طنابش بر کنم

و من روم با چشم گریان تا به آبش بر کنم

در نظرها چشم مست تیم خوابش بر کنم

دل کجا یک لحظه از نقل و شرابش بر کنم

بشکنم چشم نی و گوش ربابشه بر کنم