از بار دین و دنیا باشد مراد هر کس

جان دید آن رخ آنگه دانست کز چه سوزد

گر می کشد کسائرا نزدیک خود چو بیند

گونی رسی به آن لب گر جان به لب رسانی

دور از نو ما غریبان گر بی کسیم شاید

عکس جمالت افتد گه گه بکوی دلها

زید کمال خرقه بر قامتی که آید