ای دل اگر عاشقی دیده پوشان ز خواب

خواب چه باشد که نیست چشم جهان بین به خواب

چونکه نظر می کنی می چکد از دیده آب

شد هوس آباد دل از ستم او خراب

نیست به همچون نونی به ز خموشی جواب

ره نگردد بدید تا نبود آفتاب

کردی و سر بر نکرد همچو حباب از سراب