ورنه اندیشه کار دگرش باید کرد

صبح خیزی چو نسیم سحرش باید کرد

هر که از آنجا گذرد ترک سرش باید کرد

چون رسد کار بجان هم خبرش باید کرد

چون چنین است و پس آشفته ترش باید کرد

به یکی جرعه می بیخبرش باید کرد

از کمانخانه ابرو حذرش باید کرد

که مداوا همه خون جگرش باید کرد

زود زین کلبه احزان سفرش باید کرد