مست عشقم ز خرابات میارید مرا

باده پاک روان پیش من آرید دمی

من که امروز ز تسبیح به استغفارم

دلم از زلف بتان سلسله دارد بر پای

ز آبرو دست توان شستن و از نی نتوان

دیشب از میکده سرمست به دوشم بردند

گر حریفانه باید به سر وقت کمال