دلبرا چشم خوشت آفت مستان آمد

پرتوی ز آینه روی جهان آرایت

شمه ای از سر گیسوی عبیر افشانت

تا رسید از سر کوی تو نسیمی به بهشت

سالها پیش وصال تو بنتوان گفتن

دل به امید سرا پرده وصلت هیهات

هر که را در دو جهان آرزوی روی تو نیست

ای که دل می طلبی در شکن زلفش جوی

که رساند به کمال از سر کوی تو نشان