شادی عید پدیدار تو صد چندان شد

پرده برگیر که دیگر نتوان پنهان شد

همه را چشم به نظاره او حیران شد

مست چون چشم تو در خانه خود غلطان شد

از لب و چشم تو این عید همه ارزان شد

غمزه را از چه به نا کشتن ما فرمان شد

کرد عید دگر و بر در او قربان شد