گفتی از آن ماست دلت جان از آن کیست

تن خاک شد بر آن در و هرگز به کوی تو

باری مرا به حسرت درد نو سوخت جان

نرسم که رفت بوس ز شادی شوی هلاک

گفتم به جان غم تو بخواهم خرید گفت

دشنام میدهی و میدانی اینقدر

هر لحظه پرسیم که تو زآن کینی کمال