نام نکو در ره نو موجب ننگ است

تا بتوام آشتی است با همه جنگ است

مطرب مجلس چه جای نغمه چنگ است

گفت که در عشق ما هنوز دو رنگ است

ک ای نفس واپسین چه جای درنگ است

دیر توان دید چون بر آئینه رنگ است

کام دل طالبان به کام نهنگ است

ناری از آن زلف هر که را که به جنگ است

وصف دهانش بکن که قافیه ننگ است