عزیزی را سر و سودای خواری است

گدا را آرزوی شهر یاری است

بر آن در کار دیده برده داری است

که راه و رسم عاشق جان سپاری است

هنوز آب روان در شرمساری است

به دور روی نو از حسن عاری است

مخور بازی که آن از شانه کاری است