میها که داشت یک دو دم از من دریغ داشت

بوسی دو نیز بر قدم از من دریغ داشت

آن نقل هم ز خویش و هم از من دریغ داشت

گر خانم و نگین جم از من دریغ داشت

زین غم که زلف خم به خم از من دریغ داشت

گر بار رشحه قلم از من دریغ داشت

بانگ کبوتر حرم از من دریغ داشت