زاهدان کمتر شناسند آنچه ما را در سرست

ناصحا دعوت مکن ما را به فردوس برین

گر براند از خانقاهم پیر خلوت باک نیست

می به روی گلرخان خوردن خوش است اما چه سود

چون قلم انگشت بر حرفم منه صوفی که من

ما برندی بر مقام قرب رفتیم و هنوز

داشت آن سودا که در پایت سر اندازد کمال