باز این چه فتنه هاست که انگیز میکنی

وانگه اسپر زلف دلاویز می کنی

شاهی به قلب رفته و خونریز می کنی

زینسان که آتش دل ما نیز می کنی

چون همدم به آه سحرخیز می کنی

از باده حلال چه پرهیز می کنی

وقنست اگر عزیمت تبریز می کنی