سوز عشقت جگر همی سوزد

تو چه دانی ؟که آتش رخ تو

هر چه از دیده بیش ریزم آب

آنچنان سوخته جگر شده ام

غم تو هر چه یابد از دل و جان

همچو شمعی در آب دیده دلم