با عروسان خفته بازی کرد

جامۀ شاخ را نمازی کرد

وقت خوش گشت و خرقه بازی کرد

خاک پایی که سرفرازی کرد

بس که هر گونه کارسازی کرد

غنچه را برگ دلنوازی کرد

سوسن آنجا زبان درازی کرد

بر سر شاخ ترک نازی کرد

بلبلان را جگر گدازی کرد

زانکه دعوی بی نیازی کرد