خویشتن را به ازین زیر و زبر نتوان داشت

وین چنین چشم کز از خون جگر نتوان داشت

که خود از لذّتش از زخم خبر نتوان داشت

در میان بسته مرا همچو کمر نتوان داشت

با قویدستی او پای مگر نتوان داشت

بیم آنست که خود گوش بسر نتوان داشت

که ازو چشم از لعل تو بر نتوان داشت

بیش ازین او را بر راه گذر نتوان داشت

خود از آن چشم جزین چشم دگر نتوان داشت

تا تو باشی بخود ای دوست نظر نتوان داشت