رویی، چگونه رویی؟ رویی چو آفتاب

هر پرتوی ز رویت، در چشم عقل نوری

گر عکس عارض تو، بر صحن عالم افتد

آب حیات کبود؟ خلد برین چه باشد

در دور چشم مستت، هست از شراب فتنه

آن چشم نرگسین را، از خواب خوش برانگیز

بر جان عاشقانت، بخشایش ار نیاید

در خشک سال هجران، هو دولت رخ تست

هر کس که پرسد از من، احوال سوزیانم