شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۹۲ - وله ایضا
کمال الدین اسماعیل
کمال الدین اسماعیل( قطعات )
103

شمارهٔ ۹۲ - وله ایضا

همچو ابرست دست خواجه فلان
خود کرا دستی آنچنان افتد؟
نه چنان ابر کز ترشّح آن
تشنه را قطره در دهان افتد
لیک ابری گران سایه فکن
که ازو خلق را زیان افتد
نور کز آفتاب می تابد
نگذارد که بر جهان افتد