هر چ آن ز جنس دانش و فضل و براعتست

زان بر خوری به کام که اصل این زراعتست

کار تو گه ضراعت و گاهی شفاعتست

تقصیر خادم از عدم استطاعتست

و زیاد هر دو کام و زبان را بشاعتست

گر زانکه قتل مار زباب شجاعتست

فارغ بگویمش که نه مرد اشاعتست

مثلش نساخت آنکه زاهل صناعتست

من دفع می دهم که نه صندوق ساعتست

ناچار در مقابلة سمع وطاعتست

ور می کنم توقّف بر من شناعتست

جای بضاعتست نه جای اضاعتست

گویم مرا بدریا چیزی بضاعتست

کز بحر سود یک دو طریق قناعتست

با آنکه این دعا گو خیر الجماعتست