ما نه مردان سرپنحه و بازوی توایم

ما به پشتیّ چو تو صدر همی سینه کنیم

با روی شهر سلامت زرضای تو کنند

هر چه با سگ بتوان کرد بکن با من لیک

جرّه بازان همه از بیم تو پر می فکنند

دم بدم لاف هوای تو زنم همچون نای

هم حق خدمت و هم حرمت پیریست مرا

گرهی کان به سه سالت شود از ابرو باز