ای کریمی که با لطافت تو

چو تو در راستی و ازادی

تا بلفظ تو در نیاویزد

چون من از خلق تو سخن گویم

چون من و چون تو کس بدست و زبان

سخنی کاندرو همه شکرست

من ز دست تو چشم می دارم