قریة من وراع عبّادان

راست مانند نیش فصّادان

دل او چون محکّ نقّادان

بی گنه کش چو تیر صیّادان

کوشد اندر هلاک بی زا دان

هم نگیرند مهره نّرادان

دوم او تو هم مر او را دان

و اندر ابروش چشم جلاّدان

گر چه این فاضلست و او نادان