تاجری می گذشت در بغداد

زان طرف بانگی آمدش در گوش

کو حریفی مقامر و چالاک

کیسه از سیم و زر بپردازد

بخرد شاهدی چو ماه تمام

روی او عکسی از چراغ حرم

زلف او دام راه ره طلبان

چشم او چشمه خیز فتنه و ناز

چون خرامد برد به لطف خرام

چون نشیند ز پا به حسن و وقار

گر برآرد به مطربی آواز

طایر روح را به نغمه چنگ

تاجر اوصاف آن پری چو شنید

جلوه آن مهش ز روزن گوش

ای بسا کس که روی دوست ندید

آن خبرها که از خدای جهان

که کریم است و خالق و رازق

همچنین از نبی و آل کرام

این صفت ها و حال های شریف

همه از بهر عشقبازی توست

لیک چندان حجاب تو بر تو

که نیاید ز چشم تو نظری