آسمان زیر بال اوج تو بود

چون شده ای دل که خاکسار شدی؟

سر به خورشید داشتی و دریغ

زیر پای ستم غبار شدی

ترسم ای دلنشین دیرینه

سرگذشت تو هم زیاد رود

آرزومند را غم جان نیست

آه اگر آرزو به باد رود