شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
گریه سیب
هوشنگ ابتهاج (سایه)
هوشنگ ابتهاج (سایه)( یادگار خون سرو )
129

گریه سیب

شب فرو می افتاد
به درون آمدم و پنجره ها رابستم
باد با شاخه در آویخته بود
من در این خانه تنها تنها
غم عالم به دلم ریخته بود
ناگهان حس کردم
که کسی
آنجا بیرون در باغ
در پس پنجره ام می گرید
صبحگاهان شبنم
می چکید از گل سیب