بازواشد ز چشمه ی نوشی

باز در جام ِ جان ِ من سر داد

بازم از دست می برد نگهی

چه نگاهی که همچو بوی گلاب

آه می نوشمت چو شیره ی گل

تو گلابی ، گلاب ِ شهد آگین

چه شرابی کزان پیاله ی چشم

می چکد خوش به کام تشنه ی من

آه پیمانه ای دگر که هنوز

چه شرابی تو ؟ وه چه شورانگیز